Ons ludieke Dementiesymposium

Donderdagmiddag 13 april was het zover. Het symposium ter ondersteuning van onze  visie op dementie. Leon Savelkoul, directeur o.a. van onze Residenties, zweepte de ruim 250 aanwezige collega’s meteen goed op. Wat een sfeer!

Een enorme betrokkenheid naar de bewoners toe

Afgelopen week heb ik Theresia bezocht. Ik werd ontvangen door een enthousiaste crew. We hadden een plezierig introductiegesprek waarin ik een enorme betrokkenheid bespeurde om het voor de bewoners van Theresia goed te doen. “We hebben nog wel een paar vacatures, maar als mensen eenmaal bij ons werken gaan ze echt niet meer weg. 

Carnaval

Afgelopen week was het Carnaval. Sinds vorige week zijn al onze locaties kleurig versierd. Ik ontmoet Prins Decorador van Lampegat met de Hofkapel bij Wissehaege. Ze maken flink swingende muziek. De rolstoelpolonaise wordt in gang gezet. Vele vrijwilligers helpen bij dit feest. 

Terug van vakantie

​Na 2 weken vakantie in Zuid Afrika en met name Kaapstad, waarin het verschil tussen blank en zwart mij toch wel heeft aangegrepen, kom ik uitgerust thuis. 

Het nieuwe jaar

Deze week stond in teken van het nieuwe jaar. Ik bezocht de nieuwjaarsreceptie van Theresia en Wissehaege. De grote overeenkomst is dat ik tweemaal een bomvolle ontmoetingsruimte aantref.

Bij Theresia zie ik dat er een co-productie heeft plaatsgevonden tussen management en vrijwilligers, cliëntenraad en zorgverleners. Ze nemen samen afscheid van 2016 en verwelkomen 2017. Cliënten en medewerkers en vrijwilligers zijn tevreden. De appelbeignets gaan er gretig in. Er heerst een gezellige sfeer. Een vrijwilliger meldt me dat ze al 24 jaar haar werk met liefde doet en dat ze hoopt dat haar gezondheid op peil blijft zodat ze dit kan blijven doen. Dat doet mij goed.

(On)bewust keuzes maken

Deze week was ik even op Wilgenhof bij kleinschalig wonen. Toen ik binnen kwam rook het al lekker. “Ik ben soep aan het maken” vertelde een vrolijke medewerkster. Om haar heen lagen allemaal verse groenten. “Vandaag hebben de bewoners geen zin om me te helpen. Dus doe ik het alleen.” Er zaten vooral mannen in de woonkeuken. Zouden ze vroeger ooit gekookt hebben, vroeg ik me af. Op de achtergrond stond de televisie aan met een praatprogramma. Niemand zat er te kijken. Ik vroeg waarom de televisie aan stond. “Anders is het zo stil”, zei de medewerkster. “Ik zet ook wel eens muziek op”.