Samen

31-10-2022

Ik schrijf deze blog op 13 september, in plaats van onze bestuurder Inge Fleischeuer. Haar leven staat de afgelopen weken op zijn kop. Eind juli hoorde ze, totaal onverwacht, dat haar man Frank ernstig ziek was. De weken daarna werden de berichten steeds somberder. Op 10 september is hij gestorven. We kunnen het niet bevatten en gaan tegelijkertijd door.

Het zal velen van u bekend voorkomen. Dagelijks hebben we te maken met verlies, afscheid, dat je dingen zelf niet meer kunt of dat anderen er niet meer zijn, of niet meer zijn wie ze waren. Tegelijkertijd is de wereld onrustig: de boeren, de stikstofcrisis, de vluchtelingencrisis, de Poetincrisis, de stijgende prijzen, de energiecrisis en zeker ook de zorgcrisis. En we gaan door….

Wat mij altijd weer verbaast, is de kracht van het onverwachte en van het samenzijn in moeilijke tijden. In het klein helpen mensen elkaar. In gesprek blijkt zoveel mogelijk. We hebben ons net door de vakantieperiode heengeslagen waarin onze medewerkers weer heel hard gewerkt hebben. Meer dan vorige jaren hebben ook families fantastisch meegewerkt. Vrijwilligers hebben een steentje bijgedragen en ook dertien-, veertien- en vijftienjarigen hebben als ‘zonnetjes’ voor onverwachte ontmoetingen gezorgd. 

Inge Fleischeuer zoekt de kracht en energie altijd in mensen en in vriendelijkheid en liefde. Dat is de inspiratie van waaruit we werken. En dat pakt meestal heel goed uit.

Nardi Kortstee

directeur Vitalis Wijkzorg

Terug naar het overzicht